Brüksel’de sessiz sinema gelişiyor

Geçenlerde bir Cumartesi akşamı, gençlerden emeklilere kadar uzanan bir seyirci film enstitüsünde “” filmini izlemek için toplandı.Hayat harika değil miAmerikalı yönetmen DW Griffith’in 1924 yapımı filmi.

Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra Almanya’da karşılaştıkları zorluklara rağmen birbirlerine aşık olan bir çift Polonyalı mültecinin hikayesini anlatan Griffith’in daha az bilinen eserlerinden biridir.

“Cinemetek’te inanılmaz bir sessiz film koleksiyonumuz var” dedi. Burada hangi filmlerin gösterileceğini seçen Christophe Piette.

Dünyanın çoğu için sessiz filmler 1930’larda öldü. Fakat Brüksel’de, sinematek – düzenli bir sessiz film programı olan (ve ayrıca canlı piyano eşliğinde) dünyada kalan tek sinema – gelişiyor.

“Müze gibi bir şey diyebilirsiniz; Paris’in sahip olduğu Louvre müzesi. Burada çalıştığım için bunu söylemek benim için biraz iddialı ama durum gerçekten böyle – dünyada gerçekten eşsiz bir koleksiyon.”

Piette, sessiz filmlerin yaklaşık %80’inin sonsuza dek kaybolduğunu söyledi – yapıldıkları sırada endüstri çıktılarını korumakla pek ilgilenmiyordu. Ancak Piette’in selefleri, kalan her bir sessiz filmi toplama görevini üstlendiler. Şimdi sinematekte bu tür yaklaşık 10.000 film var.

“[The Cinematek] izleyicilerle ve genç filmlere – yeni filmlere – alışkın genç insanlarla gerçekten paylaşmak ve onlara sinemanın nereden geldiğini göstermek istedim. Bu bizim görevimiz, sinema tarihinin tamamını göstermek gibi tarihsel bir görevimiz var.”

Sessiz film programı 1980’lerden beri devam ediyor ve Piette bunun her zamanki kadar popüler olduğunu söyledi. Ancak, özellikle programın benzersiz statüsü ve çektiği geniş izleyici kitlesi göz önüne alındığında, Belçika hükümetinden fon eksikliğinden şikayet etti.

Lucas Vienne 17 yaşında. Çoğu gün Cinematek’e geliyor ve “Hayat Harika Değil mi” seyircisi arasındaydı.

“Çok popüler filmleri izlemek için buraya gelmeye başladım”Parlama‘ ve bunun gibi şeyler, dedi. “Ama sonra adını hiç duymadığım filmlere bakmaya başladım.”

Vienne, sessiz film ile daha yeni filmler arasında pek bir fark görmediğini söyledi – onun için her şey sinema.

“Ayrıca sinema tarihiyle de ilgileniyorum – yani sessiz filme geri dönersek, filmin nasıl geliştiğini görmek ilginç.”

Seyirciler bir bilet fiyatına yalnızca bir film izlemekle kalmaz, aynı zamanda canlı bir konser de alırlar.

Hughes Marachel, her filme eşlik eden piyanistlerden biridir. 59 yaşında ve otuz yılı aşkın süredir burada yarı zamanlı çalışıyor.

Marachel profesyonel bir icracı ve bestecidir. Ama burada çalarken asıl amacı arka plana uyum sağlamak.

“Yıldız olmayacaksın,” dedi. “Yıldız filmdir. Bir sessiz film piyanistine yapabileceğiniz en iyi iltifat şudur: Vay canına, orada olduğunu unutmuşum.

Çoğu zaman, piyanistler filmi ilk kez izliyorlar ve çaldıkları her şey tamamen doğaçlama.

“Ekrandaki resmin, filmin sizi etkilemesine izin veriyorsunuz ve izlenim vücudunuza ve parmaklarınıza geliyor. Ve sen oynuyorsun.”

Marachel, talep üzerine film evde yaygın olarak bulununca gösterimlere olan ilginin azaldığını söyledi. Şimdi, izleyiciler farklı bir şey aradıkça filmler yeniden toparlanıyor.

“Şimdi, ‘Oh, hayır, yeni bir deneyim istiyorum’ diyorlar. Canlı müzik deneyimi yaşamak istiyorum. Büyük ekranda bir deneyim istiyorum.’ Evet, gençler için çok ilginç.”

Eşlik ettiği filmlerin çoğu yüz yaşında – hatta daha fazla değil. Ancak Cinematek, yüz yıl sonra da izleyici çekeceğini umuyor.