İki Taraflılık ve Mini Taraflılık Avrupa’nın Gizli Güçlü Yönleridir

Ukrayna’daki savaşın bir sonucu olarak, Avrupa ve Kuzey Amerika’daki politika yapıcılar, Avrupa’da savunma işbirliğini güçlendirmeye çalıştılar. Manşetler kaçınılmaz olarak NATO ve Avrupa Birliği’ne odaklanıyor. Ancak bu, Avrupa savunma işbirliğinin gerçekte nasıl kurulduğu, teşvik edildiği ve sağlamlaştırıldığı gerçeğini görmezden geliyor. Gerçekten de, Avrupa’da savunma işbirliğinin özü, yüzlerce iki taraflı ve minilaterall işbirlikleri. Çoğu zaman, NATO ve Avrupa Birliği, Avrupa ülkelerinin mevcut ikili ve mini-taraflı çabalarını yükledikleri bir çerçeve olarak çalışır.

Avrupa savunmasını daha iyi geliştirmek için politika yapıcılar bu birçok işbirliğinin dinamiklerini takdir etmelidir. Özellikle liderlik ve finansal koşulların en elverişli olduğu yerlerde, daha küçük ve ikili ilişkiler kurmak için mevcut koşullardan yararlanmak, Avrupa’yı güçlendirecek ve çok taraflı kurumlarını çok daha zorlu hale getirecektir.

İki Taraflılığın ve Mini Taraflılığın Tarihi

Birkaç ay içinde, NATO ülkeleri konuşlandırdı binlerce asker ve önemli yetenekler doğu kanadındaki üyelerin savunmasını geliştirmek. Şaşırtıcı bir geçişte, geleneksel olarak askeri olarak bağlantısız iki AB devleti, İsveç ve Finlandiya, jeostratejik konumlarını yeniden değerlendirdi ve başvurularını AB’ye sundu. NATO’ya katılmak. Avrupa Birliği’ni güçlendirme tartışması “stratejik özerklik” daha da yoğun hale geldi ve bir kez daha üye ülkeler tartışıyor ortak alımlar yoluyla savunma harcamalarını koordine etmek.

Bu hayati girişimler, mevcut, kritik alt düzey işbirlikleri olmadan işe yaramazdı. Örneğin, Rusya’nın son birkaç yıldır Ukrayna’daki askeri eylemleri, NATO’nun doğu kanadındaki müttefiklerini iki ve mini taraflı ortaklarıyla birlikte hızla çalışmaya sevk etti. Birleşik Krallık, Estonya’da lider bir rol üstlendi, yakın ilişkiler üzerine inşa etmek iki ülke, Afganistan’ın Helmand eyaletinde on yıldan fazla bir süredir tehlikeli operasyonlar yürütmeyi geliştirdi. Litvanya ilgili bir savunma pazar Almanya için ve şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Bundeswehr NATO’nun oradaki çabalarına öncülük ediyor. Kültürel benzerlik ve önceki kapsamlı askeri işbirliği sayesinde Çek Cumhuriyeti, en çok asker gönderdi Slovakya’ya gidiyor ve orada bulunan uluslararası güçleri yönetiyor. Benzer nedenlerle, Fransa 500 asker konuşlandırdı Romanya’ya. Bu tür nispeten alçakgönüllü eylemler, daha yakın tarihli görkemli duyuruların üzerine inşa edildiği gerekli aşağıdan yukarıya ilişkileri, normları ve deneyimleri geliştirmede çok önemliydi.

Finlandiya ve İsveç NATO’ya katılmaya niyet etseler de, bunu gerekli gördüler Birleşik K ile ikili karşılıklı güvenlik anlaşmaları imzalamakingdom. Bu hızlı bir şekilde gerçekleşebilir, çünkü esas olarak Helsinki ve Stockholm, Londra’nın İngiliz liderliğindeki birlikte çalışarak güven inşa etmiştir. Müşterek Seferi Kuvvetleri. Avrupa Birliği’ndeki dinamikler NATO’dakiyle aynı. Örneğin, 2017 yılında Avrupa Birliği kuruldu. Kalıcı Yapılandırılmış İşbirliği Kırım’daki Rus işgalinden sonra üye devletler arasında savunma işbirliğini güçlendirmek. Ancak, projelerinin çoğu mevcut ikili ve mini-taraflı savunma girişimlerine dayanıyordu ve katılımcı devletler genellikle onları yeni AB kelime dağarcığına göre yeniden markalaştırdı.

Mevcut bu ilişkilerin Avrupa’daki savunma işbirliğinin temeli olması yeni bir olgu değildir. 70 Avrupa savunma işbirliği örneğinden oluşan bir anket çoğunun beş veya daha az katılımcı devlete sahip olduğunu ve birçoğunun tamamen iki taraflı olduğunu vurguladı. Bu işbirlikleri, çok uluslu birimler oluşturmaktan silahlanma, eğitim, lojistik, gözetleme, operasyonlar ve/veya komuta ve kontrol konularında işbirliğine kadar uzanmaktadır. Çoğu zaman, bu işbirlikleri NATO veya Avrupa Birliği’nin bir parçası değildir, ancak gerektiğinde hızla AB ve NATO projeleri olarak yeniden adlandırılabilirler.

Devletler bu işbirliklerini NATO ve AB politikalarını şekillendirmek için de kullanabilirler. Örneğin, 2011’de Libya’daki NATO operasyonu temelde bir İngiliz-Fransız savaşı, Fransa ve İngiltere müdahale için bastırdı ve savaşın yükünü aldı. Savaş çabalarını koordine etmek için NATO’nun komuta yapısını kullandılar ve bazı NATO üyelerinden elde ettikleri sınırlı askeri destek, yetenek boşluklarını doldurmaya yardımcı oldu. Bunun arka planı, tarihi ve kapsamlı bir İngiliz-Fransız ikili savunma anlaşmasıydı. Lancaster Evi Anlaşmalarıİki Avrupa askeri gücünün liderlerinin bir yıl önce imzaladığı anlaşma. Avrupa Birliği’nin Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası’nın 1999’da başlatılması da bir İngiliz-Fransız anlaşmasından kaynaklandı. 1998’de St. Malo’da ikili anlaşma ilave olarak.

Ağı Güçlendirmek

NATO ve AB savunma işbirliğini geliştirmek, bu çabaların rolünü takdir etmek için kaputun altına bakmayı gerektirir. Bilim adamları zaten işaret etti Avrupalıların, Avrupa’nın güvenlik mimarisinin küçük yanlı temellerini tanıması gerektiği. Bu, eski bir savunma görevlisi olarak benim deneyimime uyuyor. Avrupa savunma bakanlıkları her zaman Avrupa Birliği ve NATO gibi kurumlar açısından düşünmüyorlar. Kendi düşünceleri var ve NATO, Avrupa Birliği veya daha küçük formatlar gibi hedeflerine en uygun çerçeveyi kullanıyorlar. Bu düzeyde bir girişim başlatmak genellikle daha etkilidir ve daha hızlı sonuç verebilir.

ben kendimde tartışırken yeni yayınlanan kitap, bu işbirliği biçimleri yeni olmasa da, bunların yakın zamanda yaygınlaşması Avrupa tarihinde eşi görülmemiş bir durum. Ayrıca, Avrupa’da NATO ve Avrupa Birliği’nin üzerine inşa edebileceği pratik askeri işbirliğinin özünü sağlarlar. Bu nedenle, bunların arkasındaki dinamikleri anlamak, ileriye doğru etkili savunma işbirliğini teşvik etmek için çok önemlidir. Kitabımdaki araştırma, Avrupa ülkeleri yeni savunma işbirliklerine başladıklarında, başarıya ulaşmak için beş yapısal ve durumsal faktörün önemli olduğunu gösteriyor.

Birincisi, NATO ve Avrupa Birliği, ikili ve mini taraflı işbirliğinin gerçekleşebileceği önemli yapısal bağlamı sağlamaya devam ediyor. Bu iki kurumun üyesi olan ülkeler, Avrupa güvenlik topluluğunun bir parçasıdır. Bu ittifakların üyeleri güvenlik kavramını benzer şekilde anlıyor, temel çıkarları genel olarak uyumlu ve en önemlisi artık birbirleriyle olan yanlış anlamalarını askeri güç yoluyla çözmeyi tasavvur etmiyorlar. AB ve NATO üyeleri arasında derinlere kök salmış bu güven, çok uluslu savunma işbirliğinin yaygınlaşmasını sağlayan çok önemli bir ön koşuldur. Bu, İsveç ve Finlandiya’nın NATO’ya katılması durumunda, şüphesiz işbirliğini etkilemeközellikle Kuzey Avrupa ve Baltık bölgesinde.

İkincisi, işbirliği, Avrupa silahlı kuvvetlerinin amaçlarına kendi başlarına ulaşmak için mali kaynaklara sahip olmadıklarına inanmalarından kaynaklanmaktadır. Böylece eksikliklerini gidermek umuduyla birbirlerine yönelirler. (Bu her zaman işe yaramaz. Bütçeler kesilirse, işbirliği yine de başarısız olabilir.) Üçüncü yapısal faktör, mevcut savunma işbirlikleridir. Yeni işbirlikçi girişimler genellikle öncekilere dayalıdır. Ülkeler birlikte devam eden askeri projeler yürütürlerse, tamamen yeni bir ortak yerine birbirleriyle yenilerini başlatma şansları daha yüksektir. Doğu kanadındaki bazı müttefiklerle ilgili ikili ilişkileri olan NATO üyelerinin oradaki uluslararası çabalara öncülük etmesinin nedeni budur.

Yapısal faktörler işbirliği için koşulları yaratır, ancak durumsal faktörler işbirliğini tetikler. İlk durumsal faktör kişisel ilişkilerdir. İşbirliği genellikle başlar en az iki lider – politikacılar, memurlar veya askeri görevliler – işlerin yürümesi için fazladan çaba harcadığında. Bu tür liderler, büyük miktarda ekstra bağlılık gerektiren yeni bir şey yaratırken gerekli bir bileşen olan iyi bir kimyaya sahip olma eğilimindedir. Örneğin, eski İngiliz başbakanı David Cameron ve o sırada Fransa cumhurbaşkanı olan Nicolas Sarkozy, iyi bir kimyaya sahipti ve 2010’daki Lancaster House Antlaşmaları üzerinde anlaşabilirlerdi. Diğer tüm faktörler aynı hizada olsa da, benzer bir şey var. Boris Johnson ve Emmanuel Macron ile hayal bile edilemez farklı karakterleri ve gergin ilişkileri nedeniyle.

Son olarak, durumsal olarak konuşursak, destekleyici bir siyasi ortama da ihtiyaç vardır. Bu, ya kamusal ya da yerel aktörlerden ya da uluslararası gelişmelerden gelebilir. O olmadan, işbirliğinin motorları olan liderler bir boşlukta çalışacak ve emellerini gerçekleştiremeyeceklerdi. Şu anda, Rusya’nın Ukrayna’yı işgali açıkça görülüyor. Avrupa’da siyasi bir iklim yarattı bu savunma işbirliklerine oldukça elverişli.

Çözüm

Politika yapıcılar, daha fazla ikili ve mini-taraflı işbirlikleri yoluyla Avrupa savunmasını güçlendirmek istiyorlarsa, bu beş faktörden yola çıkmalıdırlar. Bu, Finlandiya ve İsveç’in olası NATO üyeliklerinin küçük ölçekli işbirliği için nasıl yeni fırsatlar yaratacağını takdir etmekle başlar. Politika yapıcılar, aynı zamanda, yeni çabalar için potansiyel ortaklar için en iyi kaynağı sağladığının bilincinde olarak mevcut mini yan çabalarına bakmalı ve ayrıca getirdikleri gelecekteki işbirliği potansiyelini göz önünde bulundurarak yeni ortaklar seçmelidir. Ayrıca, yeni taahhütlerin ve savunma işbirliklerinin ekonomik uygulanabilirliğini sadece kendi bakış açısından değil, ortakları açısından da değerlendirmelidirler.

Politika yapıcılar, yeni işbirlikçi çabaları başlatmada durumsal faktörlerin de farkında olmalıdır. Örneğin, kritik pozisyonlardaki kişilikler uyuşmuyorsa, işbirliğine zorlanmamalı ve politika yapıcılar daha uygun koşulları beklemelidir. Ancak liderler arasında güçlü bir kimya varsa, bu fırsatı hızla kullanmaları gerekir. Son olarak, Ukrayna’daki savaş son derece destekleyici bir siyasi ortam yarattı. Bu durum son derece nadirdir ve on yıllar boyunca temettü ödeyecek mini-taraflı ve ikili girişimler için bir başlangıç ​​noktası olarak hizmet edebilir.

Dr. Bence Nemeth, King’s College London Savunma Çalışmaları Bölümü’nde öğretim görevlisidir (yardımcı doçenttir) ve burada esas olarak Birleşik Krallık Savunma Akademisi’nde askeri subaylara ders vermektedir. King’s’e geçmeden önce, sekiz yıl boyunca Macaristan Savunma Bakanlığı’nda çeşitli savunma politikası ve planlama pozisyonlarında çalıştı. Onun kitabı, Avrupa’da Savunma İşbirliği Nasıl Sağlanır? – Alt Bölge Yaklaşımı2022 yılında Bristol University Press tarafından yayınlandı.

Resim: Estonya Savunma Bakanlığı