Kuveyt’in Göçmen Çobanları

Kuveyt’in Göçmen Çobanları

Temmuz ortasında 48 dereceye ulaşan Kuveyt çobanlarına rastlanır. Abdalı; kuzeyde yer alan, şehrin çekirdeğinden izole edilmiş, gecelerin soğuk ve kuru olduğu ve güneş ortaya çıkar çıkmaz sıcağın bunaltıcı olduğu bir çöl. Çobanlar, koyun sürülerini besleyen ve koruyan kişilerdir.

40 yaşındaki adam, “10 yıldır bu topraklarda çobanlık yapıyorum” diyor ve ekliyor: “Ailemi Bangladeş’te bıraktım ama şansımı burada buldum. Evet, bazı günler zor olabilir, burada damıtılıyor ve günler yavaş ilerliyor” diye sesleniyor.

Çobanın şansına, işvereni ona ve koyun sürüsüne iyi bakıyor. Kuveyt’te ayda yaklaşık 100KD maaş alan yaklaşık 10.000 tarım işçisi varken, ortalama çalışan maaşı 300KWD civarındadır.

Bununla birlikte, işçiler uygun giysi ve teçhizatla, tipik olarak hafif bir şey ve koruyucu bir eşarp ile donatılmıştır. Bir asa ayrıca, koyunları formdan çıktıklarında esasen disipline etmek için kullanılır.

Kuveyt kurak, uzun, sıcak yazlar ve kısa kışlar vardır. Bu ılıman havanın lehçesi, bu işçilerin koşullarına daha iyi uyacak bir standart belirledi.

Geçmişte Kuveyt halkı hayatta kalabilmek için keçilere, süte ve develere bağımlıydı. Ülkenin birçok sektöründeki modernizasyon nedeniyle, bu işlerin çoğu, göçmenlerini genellikle Sudan, Hindistan, Bangladeş, Pakistan ve Afrika’nın birçok bölgesinden işe alan işverenler tarafından alındı. Bu göçmenler, ailelerine para göndermek amacıyla daha iyi bir gelecek için Kuveyt’e taşınmaya karar verdiler. Karşılığında, daha iyi bir yaşam için işverenlerine hizmet etmek. Mohamed, deve çobanlarından biri, “Eve döndüğümde karım ve üç çocuğum için masaya yemek koyuyorum, bir aydır onlarla iletişim kuramıyorum” diyor. Ancak Mohamed, karısının ve çocuklarının gayet iyi durumda olduğuna inanıyor. “Altı yaşında dikkatsiz olduğun zamanları hatırlıyor musun? Bir yetişkin olarak böyle hissedeceğimi hiç düşünmemiştim ama burada, develer ve çölle birlikte varım. Acaba ayrılma konusundaki fikrimi tamamen değiştirir miydim,” diye devam ediyor, “ama hayvanların şirketi beni meşgul ediyor, bu yüzden hiç sıkılmıyorum.” Mohamed üçüncü kardeşin ikincisiydi, yirmi bir yaşında, geçmişini geride bırakmaya hazır olarak Kuveyt’te yeni bir fırsat için ayrıldı.

Dehidrasyon, bu çobanların karşılaştığı en uykulu yönlerden biridir. Bu göçmenlerin yaşam koşulları zor, şans eseri çoğuna internet bağlantılı bir telefon veriliyor, hatta bazılarında işlevsel klima var, bazılarında yok. Diğerleri sağlıksız koşullarda basit çadırlarda yaşıyor, bu yaşam koşulları büyük ölçüde işverenlerin doğasına bağlı.

Mevcut teknolojik gelişmelere rağmen, günümüz gibi modern bir dünyada çoban olmak çok zıt bir kavramdır.

Hanzada Al-Kurdi tarafından yazılan makale