Tayland’da yüzyılın seçimi

Tayland’ın 14 Mayıs genel seçimi, demokrasi yanlısı bir hareketin iktidardaki askeri rejimi ilk kez devirdiği 1970’lerin ortalarından bu yana ülkedeki en önemli siyasi olay olabilir. Bu turun kazananı ilericiydi Partiyi İleri Taşı (MFP), alt Meclisteki 500 sandalyenin 152’sini güvence altına aldı. Parti, 2014’te darbeyle iktidarı ele geçirmesinden bu yana ülkeyi yöneten ordu destekli müesses nizamın yetkilerini ortadan kaldırmayı amaçlayan reformist bir platform üzerinde yürüdü.

bu seçim kendi kendine sürgünde yaşayan eski Başbakan Thaksin Shinawatra’ya bağlı popülist parti Pheu Thai için bir başarısızlıktı. Pheu Thai, 200 ilçe kazanıp yeni bir hükümete liderlik etmeyi bekliyordu, ancak bunun yerine 141 ilçe ile ikinci sırada yer aldı.

MFP, Bangkok’un 33 ilçesinden 32’sini kazandı ve birini yalnızca dört oyla kaybetti. MFP, bölgenin en büyük üç eyaletindeki koltukların çoğunu kazanarak Pheu Thai’nin kuzey bölgesindeki kalesine de girdi. Sonuç, seçmenlerin Thaksin çetesi ile ordu destekli muhalifleri arasındaki uzun süredir devam eden rekabetten bıktığını gösteriyor. MFP’nin reform gündemi daha popüler bir alternatifti. Siyasi manzara artık neredeyse tamamen yeniden çizilmiş görünüyor.

Tayland’ın parlamento prosedürleri, yeni bir hükümetin kurulup iktidara gelmesinin birkaç ay süreceği anlamına geliyor. MFP’nin yapısal reform önerileri, Tayland siyasi bağlamında hem radikal hem de bölücüdür ve MFP, yeni parlamentoyu liderliğini desteklemeye ikna eden muhalefetle karşı karşıyadır. Ama görünen o ki hem zaman hem de seçmen reformdan yana. Bir sonraki hükümeti hangi büyük parti yönetirse yönetsin, askeri yönetim büyük olasılıkla sona ermiştir ve reformist fikirler kamu politikasını ve tartışmayı giderek daha fazla şekillendirecektir. Sismik bir kayma meydana geldi. Bu seçim sonucunun önemi abartılamaz.

İlerici bir ideolojinin doğuşu

Harvard liderliğinde ve MIT eğitimli Pide Limjaroenrat42 yaşında olan MFP, seçmenlere ordunun ve diğer seçilmemiş devlet kurumlarının yetkilerinde reform yapma planı sundu. Bu, savunma bütçelerini inceleme, zorunlu askerliği ortadan kaldırma, yargı sisteminde reform yapma, mali idareyi eyaletlere dağıtma ve belirli sektörlerin tekelini kaldırma önerilerini içeriyor. MFP ayrıca, ekonomistlerin GSYİH’nın %3-4’üne mal olacağını tahmin ettiği önlemlerle ücretleri yükseltmeyi ve sosyal refahı genişletmeyi hedefliyor. MFP, çoğu şu anda neredeyse hiçbir kişisel gelir vergisi ödemeyen şirketler ve zenginler üzerindeki vergileri artırarak bu çabaları finanse edecekti.

Oylama sonucu, seçmenler arasında demokratik kurumları güçlendirme ve daha fazla ekonomik eşitlikle birlikte ordu ve kamu hizmetlerine daha fazla hesap verebilirlik dayatma arzusunu teyit ediyor. Yorgun popülist gündemler veya belirli liderlere sadakat üzerinden politika platformlarına artan bir ilgiyi temsil ediyor. Ve bu, seçmenlerin yasanın yozlaşmış olmasa bile seçici olarak gördüğü uygulamadan duyulan memnuniyetsizliği yansıtıyor – polis reformu için dönüm noktası teşkil eden bir teklif, yaklaşık üç yıldır görevden ayrılan başbakanın masasında toz topluyor.

Seçim sonucunun önemli jeopolitik sonuçları da olabilir. Amerika Birleşik Devletleri’nin eski bir Soğuk Savaş ortağı olan Tayland, otokratların ve tek partili devletlerin egemen olduğu ve giderek Çin Halk Cumhuriyeti’nin etkisi altına giren bir alt bölge olan Güneydoğu Asya anakarasında işleyen tek çok partili demokrasidir. Tayland’ın otoriter siyasete karşı, Batılı anlamda burada en az otuz yıldır görülen her şeyden daha kararlı bir şekilde liberal olan ilerici bir platform lehine yankılanan bir oylama yaptığı kimsenin dikkatinden kaçmamalı.

Sonraki adımlar ve olası sonuçlar

MFP’nin sahip olduğu koalisyon kurdu Pheu Thai ve diğerleri Meclis’teki 500 milletvekilinin 313’ünün rahat bir çoğunluğunu temsil ediyor. Seçim Komisyonu’nun sonuçları onaylaması için 60 günü var, ardından parlamento yeni hükümeti onaylamak için toplanacak. Bu süreç, 2019’da Tayland’ın giden yöneticileri tarafından özel olarak seçilen Senato’nun 250 üyesini de içerecek. Pita’nın başbakan olabilmesi için koalisyonun iki meclisli toplam 750 sandalyeden en az 376’sını kazanması gerekecek. . Birçok senatör, orduyu zayıflatacak önlemlere karşı çıkacak. Daha da fazlası, MFP platformundaki en tartışmalı planı reddedecek – Tayland’ın “lèse-majesté” yasasında veya monarşiyi tehdit etmek, aşağılamak veya karalamaktan hapis cezası içeren ceza yasasının 112. maddesinde reform yapmak. Kazanmadan yeterli senatör veya muhalefet milletvekillerinin 376 oya ulaşması durumunda, Pita’nın yeni hükümet kurma çabaları başarısızlıkla sonuçlanabilir.

112. Madde üzerindeki tartışmalar, aday koalisyonun bu maddeyi 22 Mayıs’taki resmi politika bildirisinden çıkarmasına yetecek kadar bölücü oldu. MFP, konuyu tartışılmak üzere yeni parlamentoya havale edeceğini söyledi. Önümüzdeki birkaç hafta, bu geri adım atmanın MFP’ye ihtiyaç duyduğu ek oyları kazanmak için yeterli olup olmadığını gösterecek.

Pita ayrıca, bir aile vakfına ait feshedilmiş bir medya şirketinin hisseleriyle ilgili olarak kendisini veya partisinin iktidara gelmesine engel olabilecek bir usulsüzlükle de suçlanabilir. Yaklaşık yirmi yıldır Tayland’ın askeri yöneticileri, seçilmiş muhaliflerini iktidardan uzak tutmak için darbeleri ve mahkeme kararlarını kullandı. Ancak seçmenlerin kural ihlaline karşı toleransı azaldı. 2019 seçimlerinin ardından MFP’nin eski liderine yönelik bir diskalifiye, binlerce kişiyi harekete geçiren bir faktördü. protestocular 2020-21’de sokaklara. Bu olaylar protestocuların birçoğunu hapse attı ve destek tabanını güçlendirmek Bu, MFP’yi 14 Mayıs’ta galibiyete itti.

Parlamento oylarının yetersiz olması veya bir mahkemenin MFP aleyhine karar vermesi durumunda, Pheu Thai — kaldırılmasına karşı çıkıyor Madde 112, ancak gözden geçirmeye açık – kopabilir ve Senato’nun muhafazakar eski muhafızları için daha kabul edilebilir bir hükümet kurmaya çalışabilir. Bu senaryodaki matematik, uygulanabilir bir koalisyon oluşturmak için ordu destekli partilerden birinin dahil edilmesini gerektirebilir. Aynı zamanda popülistle birleşmeyi de gerektirecektir. Bhumjaithai Partisi (BJT), giden hükümette 112. Maddenin gözden geçirilmesine karşı çıkan bir askeri müttefik ve koalisyon ortağı. Bu, askeri destekli herhangi bir grupla el ele vermeme seçim öncesi taahhüdü göz önüne alındığında, Pheu Thai için riskli bir strateji olabilir. Ancak bu, seçmenlerin sivillerin yönettiği bir hükümete geçiş arzusunu hala onurlandıran bir çıkmazı bozan bir seçenek olarak seçmenlere sunulabilir.

Move Forward kapsamında daha iddialı bir dış politika bekliyoruz

Pita ve koalisyonu parlamentodan destek alabilirse, yeni hükümet tamamen sivillerin eline geçecek. Bu değişiklik, kesinlikle Tayland’ın küresel rolünü ve profilini ve uzun süredir bir antlaşma müttefiki olan ABD de dahil olmak üzere büyük dünya güçleriyle ilişkilerini yeniden yönlendirecektir.

Dış politikası henüz tam olarak ifade edilmemiş olsa da, MFP lideri Pita, Tayland’ın daha fazla oynamasını istediğini söylüyor. iddialı rol partisinin dediği şeyle küresel ilişkilerde kurallara dayalı dış politika. Ayrıca Tayland’ın taraf seçmemesi gerektiğini veya çok yakından hizalayın Herhangi bir süper güçle.

Ancak MFP’nin altında yatan felsefe açıktır. Partinin reform platformu, Tayland’da on yıllardır gördüğümüz otoriterliğin en cesur ve en geniş reddidir. Bu kesinlikle Tayland’ın otokratik rejimlerle ilişkilerinin yeniden değerlendirilmesi anlamına gelir ve uluslararası hukuk ve insan haklarına daha fazla önem verir. Pita, potansiyel olarak dışişleri bakanı veya savunma bakanı olarak da hizmet vererek, doğrudan dış politika çabalarını yönlendirmekle ilgilendiğini belirtti. Ortak bir idealler platformu temelinde Tayland ile angajmanını yeniden yükseltmek için özellikle ABD için çok önemli bir fırsat olabilir.

Eski hükümetin Çin yapımı deniz denizaltıları satın alma bütçesini aşan planı da dahil olmak üzere askeri alımların daha yakından incelenmesi, kaçınılmaz olarak Tayland’ın Çin ile ilişkisinin gözden geçirilmesini tetikleyecektir. Çin-Tayland ilişkileri, on yıllık askeri destekli yönetim sırasında samimi bir şekilde genişledi. Tayland’ın, görevden ayrılan hükümetin sözde Myanmar’a karşı tutumunu gözden geçirmesini de bekleyebiliriz. sessiz diplomasi Myanmar’ın askeri liderleri için fazla uyumlu görüldü. Ve eğer Pita sonunda başbakan seçilirse, cesur ve açık sözlü bir bölgesel devlet adamı olarak ortaya çıkabilir – Güneydoğu Asya Ülkeleri Birliği’nin dünya sahnesindeki profilini yükseltmeye yardım etmek istediğini söyledi.

Zaman ve seçmenler reformdan yana

Sonuç ne olursa olsun, şu anda bir şey taşa kazınmış durumda: Senato’nun başbakanı onaylama yetkisi Mart 2024’te sona erecek. Bundan sonra, iktidardaki hükümet tarafından beş yıllık bir dönem için yeni bir Senato atanacak. o zaman. Senato’nun statükosunu korumanın tek yolu, ordunun başka bir darbe yapıp anayasayı değiştirmesi ya da Pheu Thai liderliğindeki bir koalisyonun kuralları gözden geçirmesi ve Senato’nun daha fazla eski muhafızla yeniden istiflenmesine izin vermesidir. Her iki senaryo da ihtimal dışı görünmekle kalmıyor, ilki seçmenlerden önemli bir tepki alma riskini alırken, ikincisi Pheu Thai için siyasi intihar anlamına geliyor.

Bu nedenle zaman, MFP’yi ve reform görmek isteyen hızla büyüyen bir seçim bölgesini destekliyor gibi görünüyor. MFP’nin seçmen tabanının çoğu 40 yaşın altındadır. Ve onlar tarafından motive edilmiş gibi görünmüyorlar. popülist gündemler daha geleneksel Tayland partilerinden. MFP, şimdiye kadar sandıkta onaylanan yapısal değişim için en kapsamlı platformla bundan yararlandı.